Вуди Аллен, 1976
“I took a speed reading course and read ‘War and Peace’ in twenty minutes. It involves Russia.” Zo gaat een bekend grapje van Woody Allen. Mijn begrip van Rusland verkeert ongeveer op hetzelfde niveau als Allens inzicht in het genie van Tolstoy.
Enige dat ik denk te weten, is dat er in Rusland bar weinig verandert. Alexander Herzens My Past and Thoughts, uit het midden van de 19e eeuw, leest soms alsof het over het Rusland van nu gaat.
Dit weekend las ik in Foreign Affairs iets wat dat beeld van Rusland weer eens bevestigde. Het tijdschrift bestaat 90 jaar en drukte daarom enkele teksten uit het verleden opnieuw af. Een van de artikelen kwam van de hand van William Henry Chamberlin en was getiteld “Making the Collective Man in Soviet Russia”.
Chamberlin schreef in januari 1932:
“Sometimes groups of Young Communists, without their distinctive uniforms, will descend on a store, factory, office or public institution, take notes on any real or supposed cases of inefficiency or bureaucracy which they may discover and report their discoveries to higher authorities…”
Laat ik nou een paar weken geleden de documentaire Putin’s Kiss gezien hebben. Daarin zit een scène waarin een groep Nashi-leden een winkel binnenvalt. Nashi is Poetins persoonlijke jeugdbeweging. Ze filmen misstanden als voedsel waarvan de houdbaarheidsdatum was verstreken en ongedierte. (Al ben ik van dat laatste ineens niet helemaal zeker.)
De film gaat overigens over Masha, een rijzende ster binnen Nashi, die steeds meer begint te twijfelen over ‘haar’ Nashi en de methodes die de beweging erop nahoudt. Zeer de moeite waard:
PS. Overigens schijnt Allen wel meer tijd te hebben besteed aan het lezen van Dostojevski.