Ooit gaf Petrarca aan wat voor hem de ideale lezer was, toen bij in Secretum meum Augustinus de volgende woorden in de mond gaf: ‘Telkens als je een boek leest en een prachtige passage tegenkomt waarbij je voelt dat je ziel geroerd wordt, of dat je ervan geniet, dan moet je niet alleen op de kracht van je eigen intelligentie vertrouwen, maar jezelf dwingen ze uit het hoofd te leren en ermee vertrouwd te raken door erover te mediteren, zodat je, telkens wanneer je in nood komt te verkeren, het medicijn bij de hand hebt alsof het in je geest gegrift staat. Als je passages tegenkomt die je nuttig voorkomen, streep ze dan duidelijk aan; dat kan dienen als lijm in je geheugen, om te voorkomen dat ze zomaar weer wegvliegen.
Lezen met het potlood in de hand – de Volkskrant (via biermetboeken)